شرکت داده ورزی سیریوم پیش بینی ناوگان غیر نظامی خود را به شرح زیر منتشر کرد:
تحویل 45900 هواپیمای مسافری جدید و جت باری و هواپیمای توربوپراپ طی 20 سال بین 2024 تا 2043 به ارزش 3.3 تریلیون دلار . این هواپیماها از 30 صندلی به بالا خواهد بود.
هواپیماهای تک راهرو افزایش 13 درصدی دارد در حالی که جت های منطقه ای 8 درصد کاهش و توربوپراپ ها 14 درصد عقب تر هستند. بازارهای بین المللی نیز از منطقه آسیا و اقیانوسیه همچنان عقب تر هستند.
ایجاد اختلال در تامین هواپیماهای جدید به دلیل نوسان در زنجیره تامین به ویژه قطعات کلیدی مانند موتور و و ارابه فرود و قطعات فضای داخلی کابین است.
محدودیت موقت در نرخ تولید بوئینگ 737 مکس نیز بر عرضه تاثیر گذاشته، در همین حال ناوگان در حال خدمت با برنامه بازرسی موتور پرت اند ویتنی GTF در حال انجام است که صدها هواپیمای خانواده ایرباس آ320 نئو را به طور موقت از خدمت خارج می کند.
با مقایسه پیش بینی سال 2024 با 2023 حدود 5٪ تحویل کمتر در دوره 2024-2027 است که عمدتاً منعکس کننده سرعت کندتر در تحویل تک راهروها است. سیریوم پیش بینی می کند که ظرفیت مسافر 4.4 درصد در سال رشد خواهد کرد.
عرضه پیش بینی شده در بازار بار شامل 3500 فروند هواپیمای باری در آینده است. ایرباس و بوئینگ به عنوان دو قطب هواپیماهای تجاری باقی خواهند ماند. در حالی که کوماک پیش بینی می شود سهم 6 درصدی از تقاضا را به خود اختصاص دهد. حدود 180 میلیارد دلار تقاضا برای سایرسازندگان وجود دارد.
بخش تک راهرو 150-250 صندلی بیشترین فعالیت را در طول دوره پیش بینی خواهند داشت و آسیا به عنوان منطقه پیشرو در رشد خواهد بود و 45 درصد از بازار را به خود اختصاص می دهد البته چین 20 درصد آن را به تنهایی خواهد ربود.
تجزیه و تحلیل برای مدل سازی بازنشستگی میانگین عمر اقتصادی 23 سال را برای هواپیماهای تک راهرو و 21 سال برای دو راهرو پیش بینی می کند. ناوگان تک راهرو با 3.9 درصد در سال رشد خواهد کرد در مقابل دو راهرو 3.3 درصد رشد خواهد داشت.

از آنجا که هند به یک منطقه رشد مهم برای حمل و نقل هوایی تجاری تبدیل شده ، در پیش بینی امسال قرار است ناوگان این کشور از 720 هواپیما در سال 2023 به 3800 هواپیما در 20 سال آینده افزایش یابد.
این امر سهم خطوط هوایی هند از کل ناوگان مسافربری آسیا-اقیانوسیه را از 8 درصد امروز به 18 درصد در سال 2043 خواهد رساند.
کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2050 همراه با هرگونه ابتکار دولت برای رسیدگی به پایداری هوانوردی، بدون شک تأثیرات هزینه ای و نظارتی بر این بخش خواهد داشت. اخلال در تقاضا برای سفرهای هوایی زیر این افزایش هزینه ها به مشتریان منتقل می شود. نرخ بلیت بالاتر و توانایی صنعت برای رشد را محدود می کند.
این پیش بینی به طور خاص شامل هیچ هواپیمای الکتریکی، هیبریدی یا هیدروژنی نمی شود. انتظار این است که توسعه تجاری موجود یا کاملا جدید با نیروی محرکه معمولی (یعنی بر اساس توربین گازی امروزی) متمرکز است.

منبع: تین نیوز