رویدادهای شدید آب وهوایی با سرعتی فزاینده و هشدار دهنده بر کل جهان تأثیر می‌گذارند و این فعالیت‌های انسانی باعث تغییر اقلیم می‌شوند.

صنعت سفر و گردشگری به دلیل افزایش تعداد و شدت آتش‌سوزی‌ها، سیل، خشکسالی و طوفان‌های بزرگ در معرض خطر قرار دارد. این صنعت باید برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و حمایت از بقای اقتصادی خود، تأثیر خود را بر آب و هوا کاهش دهد.

صنعت سفر و گردشگری پس از کووید-۱۹ سر و صدای بسیاری کرده است و پیش‌بینی می‌شود در دهه آینده و پس از آن رشد قابل‌توجهی داشته باشد. مقابله با گردشگری بیش از حد به‌عنوان بخشی از اخلاق و مدل گردشگری پایدارتر و مسئولانه‌تر و برای دستیابی به اهداف خالص صفر ضروری است.

زمانی که گردشگری مسئولانه در سال ۲۰۰۲، قبل از اجلاس جهانی توسعه پایدار در ژوهانسبورگ، تعریف شد، هیچ اشاره خاصی به تأثیر این صنعت بر تغییرات آب و هوا وجود نداشت. تنها در ۲۰ سال گذشته مشخص شد که اکنون این مورد اولویت اصلی صنعت است.

تخمین‌های مختلفی در مورد تأثیر سفر و گردشگری بر انتشار کربن وجود دارد اما نتایج تحقیق اخیر تأثیر این صنعت را ۸ درصد از انتشار کربن جهانی نشان می‌دهد.

همه بازیگران اصلی، مهمان‌نوازی مدل زیست‌ محیطی، اجتماعی و حاکمیتی را پذیرفته‌اند و متعهد به کاهش ردپای کربن خود شدند. آنها با استفاده از گواهینامه‌هایی در حال تلاش برای کاهش تأثیر ساختمان‌های خود با بازسازی ساختمان‌های قدیمی و تحمیل قوانین سختگیرانه زیست محیطی بر توسعه‌دهندگان، معماران، طراحان و مهندسان هستند.

صحبت‌های زیادی در مورد تأثیر حمل و نقل هوایی بر انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی وجود دارد و همانطور که گفته شد، مهم است که روی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای این صنعت کار کنیم زیرا در سال‌های آینده به رشد خود ادامه می‌دهد.

در این مورد دو فرصت اصلی وجود دارد که نشانه‌های امید را ارائه کرده و شامل سوخت پایدار هوانوردی و هواپیماهای الکتریکی است. هواپیماهای برقی و هیبریدی تا پایان این دهه به واقعیت تبدیل خواهند شد.

تبدیل شدن به یک صنعت خالص صفر، سفری طولانی برای هوانوردی خواهد بود اما بازیگران اصلی آن متعهد هستند تا سال ۲۰۵۰ به این هدف دست یابند.

در حالی که هنوز کارهای زیادی باید انجام شود تا گردشگری مسئولانه به سفر مشترک برای همه سهامداران صنعت تبدیل شود، در ۲۰ سال گذشته کارهای زیادی در این حوزه انجام شده است

منبع: ایسنا