مشکلات معیشتی دیگر تنها مربوط به قشر محروم جامعه نیست. از پزشک و پرستار بگیر تا مهندس و معلم همه و همه با مشکلات معیشتی مواجه شدند و در این بین، جامعه خلبانی هم نتوانست از این قاعده مستثنی بماند.

ارزیابی ها نشان می دهد با توجه به نرخ دلار در بازار آزاد ایران، میانگین دریافتی یک خلبان در ایرلاین های ایرانی پیش از شدت گرفتن تحریم ها در سال 1396 چیزی حدود هشت هزار دلار بوده که این رقم حالا به کم وبیش هزار دلار کاهش پیدا کرده است. حالا مشکلات معیشتی تنها مربوط به قشر محروم جامعه نیست. از پزشک و پرستار بگیر تا مهندس و معلم همه و همه با مشکلات معیشتی مواجه شدند و در این بین جامعه خلبانی هم نتوانست از این قاعده مستثنی بماند.

به نقل از تجارت نیوز، اگر نگاهی به آمار ترجمه مدارک در دارالترجمه های رسمی کشور بیندازیم و پای صحبت افراد فعال در این صنف بنشینیم، متوجه می شویم که دقیقاً از شروع پاندمی کرونا به یکباره آمار درخواست ترجمه مدارک به طرز چشمگیری پایین آمد؛ در حالی که قبل از آن از ابتدای سال ۹۶ تا اواخر سال ۹۹ هنگامی که هنوز کشورها اقدام به بستن مرزهای خود نکرده بودند این روند افزایشی به بیش از دو برابر آمار نسبت به سال های قبل از ۱۳۹۶ رسیده بود. اما این روند دوباره برعکس شد و حالا هم طبق آمارهای رسمی مهاجرت ایرانیان به بیش از دو برابر افزایش پیدا کرده است. 

اولین چالش ایران در زمینه مهاجرت همیشه مربوط به نخبگان و فارغ التحصیلان دانشگاهی بوده است؛ افرادی که از دانشگاه هایی مانند شریف و امیرکبیر و... فارغ التحصیل می شدند و به جای ماندن در کشور رفتن را ترجیح می دادند. اما این ترجیح چیزی نبود که بدون وجود دلایل بیرونی از قبیل مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اتفاق بیفتد.

در گذشته، بیشتر دانشجویانی که بعد از تمام شدن درس و دانشگاه اقدام به مهاجرت می کردند کسانی بودند که یا شغلی در زمینه رشته تحصیلی خود پیدا نمی کردند یا برای رسیدن به رویاها و اهداف شان شرایط اجتماعی و اقتصادی را در کشور فراهم نمی دیدند و...

در حالی که هر روز وضع معیشتی کارگران نسبت به روز قبل بدتر می شود و مساله افزایش حقوق و دستمزد هم به یک نگرانی عمده برای آنها تبدیل شده و در دو سال گذشته دولت به تنهایی در مورد شرایط مزدی کارگران تصمیم گیری کرده، شاید به نظر برسد مهاجرت در جامعه کارگری با توجه به درآمدی که دارند مساله ای غیرقابل باور است اما آمارها خلاف این مساله را ثابت می کنند.

بنا بر آمارهای اعلام شده، یکی از چالش های تازه ای که می تواند تولید کشور را دچار مشکل کند مهاجرت نیروی کار به کشورهای همسایه است.

علی ترابی، فعال کارگری، دراین باره می گوید: «در حال حاضر یک کارگر ساده در امارات حدود هزار و ۵۰۰ تا دو هزار دلار دستمزد دریافت می کند، در عربستان این مبلغ بین هزار تا هزار و ۲۰۰ دلار، در عمان ۸۰۰ دلار و در ترکیه ۶۰۰ تا ۸۰۰ دلار است. این در حالی است که درآمد یک کارگر در ایران به کمتر از ۲۰۰ دلار می رسد.»

او ادامه می دهد: «با این اوصاف، بدون شک کارگران ترجیح می دهند به دلیل مشکلات مالی و ناتوانی از مهاجرت خانوادگی و رفتن به کشورهای دورتر، رنج تنهایی را به جان بخرند و به خاطر اینکه بتوانند معیشت خانواده خود را تامین کنند برای کار و دریافت دستمزد عادلانه به کشورهای همسایه بروند.»

این فعال کارگری توضیح می دهد: «متاسفانه در دو سال گذشته بی توجهی به نیروی کار از سوی وزارت کار و رفاه اجتماعی به عادت تبدیل شده و همین هم مهم ترین عاملی است که باعث می شود کشور نیروی کار توانمند خود را از دست بدهد. تا زمانی که وضع معیشت کارگران درست نشود ما نمی توانیم توقع داشته باشیم تولید و اقتصاد در کشور رونق بگیرد.»

مهاجرت به جامعه خلبانی رسید

از زمانی که ارزش پول ملی کاهش پیدا کرد زندگیِ بسیاری از افرادی که تا قبل از آن می توانستند طعم رفاه نسبی را در زندگی خود بچشند مزه تلخِ نداری گرفت. دیگر قشر متوسط هم به سبب همین پایین آمدن ارزش پول ملی و تورم لجام گسیخته در جامعه کم کم به جامعه زیر خط فقر پیوستند و خط تازه ای به نام فقر مطلق نیز متولد شد.

حالا مشکلات معیشتی تنها مربوط به قشر محروم جامعه نیست. از پزشک و پرستار بگیر تا مهندس و معلم همه و همه با مشکلات معیشتی مواجه شدند و در این بین جامعه خلبانی هم نتوانست از این قاعده مستثنی بماند.

ارزیابی ها نشان می دهد با توجه به نرخ دلار در بازار آزاد ایران، میانگین دریافتی یک خلبان در ایرلاین های ایرانی پیش از شدت گرفتن تحریم ها در سال 1396 چیزی حدود هشت هزار دلار بوده که این رقم حالا به کم وبیش هزار دلار کاهش پیدا کرده است؛ در حالی که میانگین پرداختی به خلبان ها در ایرلاین های کشورهای منطقه حتی با توجه به سابقه پروازی به 14 هزار دلار نیز می رسد. عدد 14 هزار دلار میانگین پرداختی به خلبانان حالا در صورت برابری با ریال به رقم نجومی افزایش پیدا می کند که نقطه مشوق خلبان های باتجربه ایرانی و نیروی انسانی ارزشمندی است که به راحتی و به دلیل مشکلات ریز و درشت صنعت هوایی ایران از دست می رود.

بر مبنای اطلاعات موجود، فقط 47 خلبان از یک ایرلاین بخش خصوصی و 64 خلبان از ایرلاین اصلی ایران- ایران ایر- به دلیل کاهش میزان دریافتی و برابری آن با قدرت خرید ریال و البته مشکلات دیگری که در این حوزه وجود دارد حالا در کشورهای دیگر و با هواپیماهای عمدتاً کم کارکرد و نو فعالیت می کنند.

ناامیدی وجه مشترک همه مهاجران

امان الله قرایی، جامعه شناس، درباره دلایل مهاجرت به تجارت نیوز می گوید: «مهاجرت عموماً به دلیل عوامل دافعه کشور مبدأ و جاذبه کشور مقصد صورت می گیرد، مشکلات اقتصادی و اجتماعی از مهم ترین عوامل دافعه ایران طی چند سال اخیر است. ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم افراد تحصیل کرده و نخبه، جامعه پزشکی و حتی کارگران که چرخ تولید کشور را می چرخانند با نداشتن حداقل ها هم کنار بیایند و در جایی بمانند و ادامه دهند که هیچ چشم انداز روشنی برای آینده خود نمی توانند تصور کنند.»

او اضافه می کند: «قبل از هر چیز رونق اقتصادی باعث می شود افراد میل به ماندن پیدا کنند، بعد از آن بهره مندی از حقوق اجتماعی و شهروندی و البته داشتن شغل و امنیت شغلی. اینها لازمه یک زندگی نرمال است و افراد حق دارند از این حداقل ها بهره مند باشند. حال اگر در کشوری این شرایط فراهم نباشد نمی توان به افرادی که قصد رفتن می کنند تا آینده خود را بسازند خرده گرفت.»

این جامعه شناس در پایان می گوید: «متاسفانه سال هاست به مسئولان درباره افزایش آمار مهاجرت ها هشدار داده می شود اما مساله اینجاست که جز گوش دادن به این هشدارها هیچ برنامه ای که موجب بهبود شرایط شود در دستور کار قرار نمی گیرد.»