معمولاً زمانی که مردم به جت های جنگنده فکر می کنند نمونه هایی آیرودینامیک و پیشرفته را به یاد می آورند. اکثر جنگنده های مدرن نسبتاً شبیه یکدیگر هستند هرچند برخی استثناها نیز وجود دارد. قطعاً جنگنده ای همچون F/A-۱۸ سوپر هورنت شبیه F-۲۲ رپتور نیست اما F-۲۲ رپتور و F-۳۵ لایتنینگ II در بحث طراحی ظاهری شباهت هایی به یکدیگر دارند.

 به نقل از پدال، همچون هر صنعت دیگری، سازندگان هواپیما نیز گاهی اوقات تصمیم گرفته اند اصول عادی طراحی و مهندسی را کنار بگذارند. گاه شاهد طراحی های برجسته ای بودیم که از فاز پیش تولیدی فراتر نرفته اند اما برخی حتی اولین تست های پرواز را نیز انجام داده اند هرچند در نهایت راهی خط تولید نشده اند.

بسیاری از هواپیماهای عجیب پس از جنگ جهانی دوم و در دهه ۴۰ و ۵۰ میلادی طراحی شده اند یعنی زمانی که برتری هوایی به اولویت اصلی بسیاری از کشورها بدل شد. در آن زمان موتورهای جت نسبتاً جدید بودند و شرکت های سازنده چیز زیادی درباره طراحی آیرودینامیک و کارا نمی دانستند. برخی هواپیماها به صورت ترکیبی از موتورهای جت و ملخی استفاده کرده بودند درحالی که برخی به دو نوع موتور توربو جت مجهز بودند. در ادامه شما را با عجیب ترین جنگنده های تاریخ آشنا خواهیم کرد.

عجیب ترین جنگنده های تاریخ کدام اند؟

نورد ۱۵۰۰ گریفون ساخت فرانسه

فرانسه زمان زیادی را صرف بازسازی خود پس از جنگ جهانی دوم کرد. شرکت هوانوردی نورد روی توسعه موشک ها و هواپیماها تمرکز داشت. نورد ۱۵۰۰ گریفون برای سرعت طراحی شد و به دنبال استفاده از توربو جت و رم جت بود. حتی اگر چیزی درباره جنگنده ها ندانید هم با دیدن گریفون به این واقعیت پی خواهید برد که این هواپیما در حقیقت یک کابین است که روی موتوری بزرگ قرار می گیرد.

جنگنده نورد ۱۵۰۰ گریفون

اولین پرواز هواپیمای یاد شده در سال ۱۹۵۵ انجام شد و توانست به سرعت ماخ ۱.۳ دست یابد. نورد چند سال بعد نسخه ارتقا یافته ای با نام گریفون II را با سرعت ۲.۱۹ تولید کرد. خلبان این هواپیما کسی نبود جز آندره تورکت، فردی که اولین بار برای هواپیمای مافوق صوت کنکورد پرواز کرده بود. متأسفانه ۱۵۰۰ گریفون از مشکل داغ کردن رنج می برد.

نورث روپ XP-۷۹ با طراحی غیرعادی

یکی دیگر از عجیب ترین جنگنده های تاریخ را مشاهده می کنید که نورث روپ ساخته بود. این نام امروز اعتبار زیادی دارد اما در سال ۱۹۴۵ هنوز مسیر اولیه را طی می کرد. هواپیمای XP-۷۹ طراحی غیرعادی ای داشت و کسی تا به آن زمان با چنین پرنده ای آشنا نشده بود. هدف این بود که جنگنده نورث روپ بتواند بدون آسیب دیدن خود باعث تصادف بمب افکن های دشمن شود.

جنگنده نورث روپ XP-۷۹

به همین خاطر نام مستعار رم پرنده برای XP-۷۹ انتخاب شده بود. نورث روپ معتقد بود با توسعه موتورهای جت می توان در برابر نیروهای جی مقاومت بیشتری داشت. XP-۷۹ جزو اولین هواپیماهایی بود که موتور جت استفاده می کرد. جنگنده موردبحث می توانست به حداکثر سرعت ۸۴۵ کیلومتر در ساعت برسد؛ اما XP-۷۹ هرگز از فاز تست پرواز اولیه فراتر نرفت.

کانویر XFY-۱ پوگو با ایده پرواز عمودی

صنایع نظامی از مدت ها قبل روی ایده تولید هواپیماهای عمود پرواز کار کرده اند و کانویر XFY پوگو چنین چیزی را اثبات می کند. جت موردبحث در همان دورانی طراحی شد که راکول روی پروتوتایپ XFV کار می کرد. اگر رقابتی بین هواپیماهای عمودپرواز وجود داشته باشد، محصول کانویر بالاتر قرار می گیرد زیرا به طور موفق توانست پرواز و تیک آف عمودی داشته باشد. XFY پوگو همچنین می توانست پرواز افقی داشته و به حالت عمودی بازگردد.

جنگنده کانویر XFY-۱ پوگو

نسخه XFY-۱ از موتور ملخی توربوی پرقدرت آلسیون YT-۴۰ استفاده می کرد. این موتور می توانست ۵۸۵۰ اسب بخار را به دو پره چرخنده تحویل دهد. اولین پرواز XFY-۱ در آوریل ۱۹۵۴ انجام شد. خلبان این هواپیما توانست بیش از ۶۰ ساعت را پرواز کند. متأسفانه مشکلاتی همچون گیربکس خراب و… باعث شدند نیروی دریایی آمریکا علاقه اش به این محصول را از دست دهد.

کورتیس رایت XP-۵۵ ساخت ارتش آمریکا

چند سال قبل از آنکه آمریکا و ژاپن وارد جنگ با یکدیگر شوند نیروی هوایی ارتش آمریکا در حال تست چندین جنگنده جدید بود. شرکت کورتیس رایت طرحی ارائه کرد که بسیار عجیب بود. کاکپیت هواپیمای کورتیس رایت به دم هواپیما نزدیک بود و بال ها نیز به عقب خم شده بودند و پشت موتور قرار داشتند. عجیب تر اینکه ملخ هواپیما نیز در دم آن قرار داشت. هواپیماهای جنگی آن زمان همچون P-۵۱ موستانگ از ملخ در جلو استفاده می کردند.

جنگنده کورتیس رایت XP-۵۵

پس از تست های تونل باد و برخی تغییرات، مهندسان تیغه عمودی را به هر بال اضافه کردند و اولین پروتوتایپ XP-۵۵ در جولای ۱۹۴۳ تکمیل شد. البته در اولین تست ها خلبان کنترل هواپیما را از دست داد و مجبور شد اجکت کند. در تست های بعدی سومین پروتوتایپ XP-۵۵ از بین رفت و این پروژه نیز بایگانی شد.

راکول XFV-۱۲ یک جنگنده عمودپرواز دیگر

نام راکول نیز در لیست عجیب ترین جنگنده های تاریخ به چشم می خورد. نیروی دریایی آمریکا خواهان هواپیمای عمودپرواز خود بود و رقابتی بین شرکت های هوافضا برای ارائه طرح های خود برگزار کرد. یکی از خاص ترین طرح ها به راکول تعلق داشت. XFV-۱۲ در نگاه اول از تناسبات عجیبی سود می برد و ورودی های جلو و تیغه های روی بال آن بسیار متمایز بودند. البته راکول از عناصر طراحی جت های موفقی همچون F-۴ فانتوم و A-۴ اسکای هاوک هم استفاده کرده بود. ورودی های هوا، کاکپیت و دماغه XFV-۱۲ بیشترین تمایز را داشتند.

جنگنده راکول XFV-۱۲

همچنین در بطن هواپیمای یاد شده همان موتور توربو جت پرت اند ویتنی F۴۰۱-PW-۴۰۰ جنگنده F-۱۵ ایگل قرار داشت. علیرغم تلاش های فراوان، تست ها نشان داد که این نوع طراحی نمی تواند نیروی لازم برای بلند کردن هواپیمای راکول از زمین را فراهم سازد. پس از صرف ۱ میلیارد دلار برای پیشبرد این پروژه، نیروی دریایی آمریکا در سال ۱۹۸۱ پروژه را لغو کرد.

ووت XF۵U-۱ مثل پرنده های ناشناس فضایی

آخرین هواپیما در لیست عجیب ترین جنگنده های تاریخ ووت XF۵U-۱ نام دارد. اگر فردی در دهه ۴۰ میلادی ادعا می کرد پرنده های ناشناس و فضایی را دیده شاید منظورش XFU۵ بوده است. شاخه ووت از شرکت هواپیمایی یونایتد شروع به طراحی این هواپیمای دیسک شکل با موتور ملخی در سال ۱۹۳۹ کرد. چارلز زیمرمن طراح ارشد این هواپیما معتقد بود شکل خاص XF۵U باعث بهبود عبور جریان هوا از اطراف آن می شود. زمانی که ووت برای اولین بار در نوامبر ۱۹۴۲ تست پرواز XFU۵ را انجام داد با علاقه نیروی دریایی مواجه شد.

جنگنده ووت XF۵U-۱

چندین خلبان ارتش آمریکا این پرنده را تست کردند تا به خوبی با نقاط قوت و ضعفش آشنا شوند. نیروبخش XFU۵ دو موتور پرت اند ویتنی R-۲۰۰۰-۲D بود که حداکثر سرعت ۵۸۴ کیلومتر در ساعت را فراهم می کردند؛ اما در سال های بعد نیروی دریایی سرمایه زیادی را صرف توسعه چندین جنگنده با موتورهای توربوجت کرده بود و به همین خاطر تصمیم گرفته شد پروژه ووت در سال ۱۹۴۷ لغو شود.