آن طور که گفته می شود این بال مورب به شکلی است که نوک های آن به سمت جلو کشیده می شود در حالی که نوک مخالف آن به سمت عقب تمایل دارد.

همانطور که هواپیما هوا را جابجا می کند، یک موج صوتی هم ایجاد می شود. اما این طراحی جدید که شگفت انگیز است،‌ تضمین شده که چندین مزیت را نسبت به بال‌های معمولی‌تر ارائه می‌دهد. این مدل بال در سرعت‌های فراصوت و مافوق صوت، جهت‌گیری زاویه‌دار هم موج و هم درگ القایی را به حداقل می‌رساند. این منجر به بهبود راندمان کلی آیرودینامیکی بدون به خطر انداختن عملکرد سرعت پایین می شود.

در مقایسه با سایر بال‌های هندسی متغیر، بال‌های مورب و یکدست نیز سبک‌تر، پیچیده‌تر و دارای اشکالات کمتری مانند مرکز جابجایی بالابر هستند. یک بال پرنده مورب می تواند حمل و نقل هوایی تجاری را به شدت بهبود بخشد و هزینه سوخت و صدا را در مجاورت فرودگاه کاهش دهد. اما از اوایل دهه ۱۹۹۰، محدودیت‌های بودجه و تغییر اولویت‌ها تا حد زیادی برنامه‌های تحقیقاتی بال مایل فشرده را متوقف کرده است.

در سال ۲۰۰۷، آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی ایالات متحده (دارپا) اعلام کرد که قصد دارد هواپیمای جدیدی به نام هواپیمای ایکس فلاینگ بال را طراحی کند. هواپیمای OFW X کمی با طرح های بال مورب اولیه تفاوت داشت، اما برای تبدیل شدن به اولین بال پرنده بدون دم، مافوق صوت با حرکت متغیر طراحی شده بود.

با این حال، سریع‌ترین هواپیمای جهان قرار است در سال ۲۰۲۵ به آسمان برود. سازندگان وعده داده اند که سرعت خیره‌کننده آن از بیش از ۷ کیلومتر بر ساعت عبور کند. هواپیمای SR-۷۲ که پسر پرنده سیاه نامیده می شود، بخشی از یک ماموریت فوق سری توسط نیروی هوایی ایالات متحده برای بهبود توانایی های هوانوردی و فرمانروایی بر آسمان است.

منبع: همشهری