ایرباس و بوئینگ روش های متفاوتی برای نام گذاری هواپیماهای تولیدی خود دارند. در شرکت بوئینگ، از آنجا که هر مشتری که تاکنون از این شرکت هواپیما خریداری کرده، دارای کد مخصوص به خود است، (مثلا ایران ایر دارای کد ۸۶، سعودی دارای کد ۶۸، ترکیش دارای کد F۲ و بریتیش دارای کد ۳۶ هستند)، هواپیماهای تولیدی این شرکت بر مبنای کد مشتری نام گذاری می شوند.

به عنوان مثال، Boeing ۷۴۷-۱۸۶ یک بوئینگ ۷۴۷ از سری ۱۰۰ است که به مشتری دارای کد ۸۶ (ایران ایر) فروخته شده و یا Boeing ۷۷۷-۲۳۶/ER یک بوئینگ ۷۷۷ سری ۲۰۰ER است که به مشتری دارای کد ۳۶ (بریتیش) فروخته شده است و یا Boeing ۷۳۷-۸F۲ یک بوئینگ ۷۳۷ سری ۸۰۰ است که به مشتری دارای کد F۲ (ترکیش) فروخته شده است. 

به گزارش تین نیوز، در این روش نام گذاری، حتی اگر یک هواپیما چند دست هم بچرخد، باز هم مبنا، اولین ایرلاین تحویل گیرنده است. برای نمونه، هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ سری ۲۰۰ ایران ایر به رجیستر EP-IAI از آنجا که در ابتدا توسط شرکت لوفتهانزا سفارش داده شده، Boeing ۷۴۷-۲۳۰ می باشد و یا هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ سری ۴۰۰ ماهان به رجیستر EP-MNB از آنجا که توسط شرکت یونایتد سفارش داده شده، Boeing ۷۴۷-۴۲۲ می باشد.برخلاف بوئینگ که مبنای نام گذاری در آن، ایرلاین تحویل گیرنده است، در شرکت ایرباس، کلیه هواپیماهای تولیدی بر مبنای A۳XX-BCD نام گذاری می شوند و نوع موتور نصب شده روی هواپیما یکی از فاکتورهای مهم نام گذاری می باشد.

بر این مبنا، دو حرف XX نام خانواده هواپیمای تولیدی (A۳۲۰/۳۰/۴۰/۵۰/۸۰) و حروف BCD به ترتیب، کدهای خاص مدل/موتور/وریانت آن خانواده می باشند. به عبارت دیگر، حرف B مربوط به مدل هواپیما، حرف C مربوط به کد سازنده موتور و حرف D کد وریانت آن موتور می باشد.

۰ = General Electric

۱ = CFM International

۲ = Pratt & Whitney

۳ = International Aero Engines

۴ = Rolls-Royce

۶ = Engine Alliance

به عنوان مثال Airbus A۳۳۰-۲۴۳، یک ایرباس ۳۳۰ سری ۰۰(۲) است که بوسیله موتور رولز رویس (۴) ترنت ۷۷۲B با قدرت ۳۲۰ کیلونیوتن (۳) رانده می شود و یا Airbus A۳۳۰-۲۰۲، یک ایرباس ۳۳۰ سری ۰۰(۲) است که بوسیله موتور جنرال الکتریک (۰) CF۶-۸۰E۱A۴ با قدرت ۳۱۱ کیلونیوتن(۲) رانده می شود. همچنین، Airbus A۳۱۰-۳۲۴ یک ایرباس ۳۱۰ سری ۰۰(۳) است که بوسیله موتور پرت اند ویتنی (۲) PW۴۱۵۲و(۴) رانده می شود.

منبع : تین نیوز