این هواپیما که 108 متر طول دارد، برای حمل پره‌های توربین‌های بادی که روز به روز بزرگ‌تر و کشیده‌تر می‌شوند، طراحی شده است. Radia Wind Runner که پیش‌بینی می‌شود از سال 2027 شروع به کار کند، می‌تواند انقلابی در صنعت انرژی سبز ایجاد کند و دسترسی به سایت‌های مزارع توربین‌های بادی را تسهیل کند.

همانطور که جهان با سرعتی قابل توجه به سمت انرژی های سبز و سبزتر حرکت می کند، تمایل آن به تولید برق با استفاده از «توربین بادی» (Wind Turbine) نیز افزایش پیدا کرده است؛ به طوری که تولد یا بقای تمدن بسیاری از مناطق مجهز به توربین های بادی، به طور کامل به چرخش پره های توربین ها که نیروی طبیعت را تبدیل به برق می کنند، وابسته است. هیچ کس به طور قطع نمی داند که در حال حاضر چند توربین بادی در جهان فعال است. در آغاز سال گذشته تخمین زده شد که تعداد آن ها در حدود 400000 دستگاه باشد و در مجموع 840 گیگاوات «GW» برق تولید می کنند.

ساختار یک «توربین بادی» شامل یک برج و به اصطلاح یک «ناسل» (Nacelle) برای نگه داشتن «روتور» (Rotor) و در نهایت «ژنراتور» (Generator) و البته مهم ترین بخش آن، یعنی پره ها است؛ چرا که اگر پره هایی که با نیروی باد می چرخند نبودند، دیگر اجزای ساختار در عمل بی فایده بودند. از حائز اهمیت ترین موارد مرتبط با این پره ها می توان به حساسیت و دقت در حمل و نقل آن ها اشاره کرد. به طوری که گروهی از متخصصین بر این باورند در آینده ای نه چندان دور نیاز به یک وسیله حمل و نقل تخصصی جهت انجام این مهم، وجود خواهد داشت.     

در همین راستا «Radia Wind Runner» یک هواپیمای ترابری پهن پیکر است که توسط شرکت «رادیا» (Radia)، به منظور انتقال پره های نازک و کشیده توربین های بادی، در حال طراحی و توسعه است. این هواپیما با داشتن طولی معادل 356 پا (108 متر)، - در صورت ساخته شدن – نه تنها بیشترین طول بدنه یک هواپیما را به خود اختصاص خواهد داد، بلکه از بیشترین توان حمل بارهای با طول قابل توجه نیز، برخوردار خواهد بود. گفتنی است که حداکثر طول بار در نظر گرفته شده برای این هواپیما، 344 پا (105 متر) در نظر گرفته شده است؛ حداکثر طول پره های توربین های بادی امروزی، تقریبا 230 پا (70 متر) است که به طور معمول از طریق سامانه های حمل و نقل راه آهن و جاده ای حمل می شوند.

البته اشاره کردن به این موضوع نیز خالی از لطف نیست که موارد فوق ممکن است کمی بیش از حد آینده نگرانه به نظر برسد، اما «Radia Wind Runner» از آنچه که ما فکر می کنیم نزدیک تر است. ایده های جدید به طور معمول از سر ناچاری متولد می شوند؛ آن هم به روشی ساده وقتی کسی معتقد است که نیاز به یک خدمات وجود دارد یا خواهد بود. ئر نتیجه اگر این نیاز واقعی باشد، دیگران به آن ملحق و بازار آن تعریف خواهد شد. بر همین اساس هنوز خیلی زود است که بگوییم حتی در صورت ساخته شدن و انجام پرواز موفق، آیا هرگز بازاری برای این کلاس از هواپیماهای ترابری با قابلیت حمل پره های توربین های بادی وجود خواهد داشت یا خیر! با این حال پیش بینی می شود که «Radia Wind Runner»، از سال 2027 شروع به خدمت می کند تا دسترسی ایمن به سایت های مزارع توربین های بادی را تسهیل کند.  

نویسنده: علیرضا عشاقی

منبع: اخبار شبکه هوانوردی