مشارکت اجتماعی در سالمندان یکی از پرکاربردترین روش‌ها برای حفظ سلامت آنها است.

 به نقل از ایسنا، نحوه تعامل با سالمندان، تصویری از آینده را در مقابل دیدگان نسل حاضر ترسیم می‌کند و حفظ یکپارچگی خانوادگی به عنوان یک ارزش و حفظ همبستگی میان سالمند و خانواده‌اش تصویر آینده‌ای سرشار از امنیت خاطر و رضایتمندی را نشان می‌دهد.

به علاوه، شرکت در فعالیت‌های اجتماعی می‌تواند به بهبود سلامت عمومی و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌ها کمک کند و مانع از انزوای اجتماعی و تنهایی شده و در نتیجه جنبه‌های سلامت روانشناختی و جسمانی آن‌ها را تقویت کند.

با وجود بروز برخی تغییرات در خانواده‌های ایرانی هنوز جایگاه و اعتبار خانواده و نقش سالمندان برای بسیاری از افراد قابل توجه و مهم است و این با فرهنگ اعتقادی و مذهبی افراد همخوانی دارد. 

نسل‌های قدیمی‌تر، دانش و تجربیات زیادی در زندگی جمع‌آوری کرده‌اند که می‌تواند به نسل‌های جوان منتقل شود. خرد، مهارت‌ها و درس‌های زندگی را می‌توان از طریق روابط بین نسلی به اشتراک گذاشت و به افراد جوان کمک کرد تا بینش و راهنمایی به دست آورند.

پدربزرگ و مادربزرگ؛ در دسترس و سرشار از عشق

نقش مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها در ایجاد امنیت روانی برای کودکان منحصربه فرد است. کودک با حضور آنها حس می‌کند که همواره سنگری برای پناه گرفتن و ستونی برای تکیه کردن در زندگی به جز پدر و مادرش وجود دارد.

اینکه به جز والدین کس یا کسانی وجود دارند که بسیار دلسوز و مهربانند، عشق بی‌دریغ دارند و با یک عمر تجربه و عشق بی‌دریغ در کمال خونسردی فرزندان را می‌پرورند، اهمیت اساسی دارد.

کودکانی که از موهبت داشتن پدربزرگ و مادربزرگ در خانواده بهره‌مند هستند، اعتماد به نفس بالاتری دارند. همواره احساس امنیت می‌کنند، کمتر می‌ترسند و جسارت بالاتری دارند.

پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها با یک عمر تجربه، این مزیت را دارند که همواره در کنار فرزندان‌شان در تربیت نوه، صد البته با خونسردی و آرامش حضور داشته و به آنها یاری برسانند.

معمولا مادربزرگ و پدربزرگ‌هایی که بیشتر با نوه‌های خود وقت می‌گذرانند، عمر طولانی‌تری دارند و میزان سرزندگی و امید در آنان بسیار زیاد است، آنان عشق و محبت مورد نیاز خود را در زندگی با حضور نوه‌های خود پر می‌کنند.

از نظر علمی ارتباط عاطفی پدربزرگ و مادربزرگ با نوه‌ها و دیدار حضوری آن‌ها می‌تواند: علائم افسردگی را به میزان قابل توجهی در هر دو طرف کاهش دهد. همچنین حفظ این ارتباط نقش بسیار زیادی در استحکام بیشتر خانواده و حفظ روابط پایدار میان اعضای خانواده دارد. این ارتباط کمک می‌کند تا علاوه بر مادربزرگ و پدربزرگ‌ها، نوه‌ها نیز بتوانند زندگی را از دیدگاه جدید و متفاوتی ببینند.

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها به دلیل تجربه زیادشان در بزرگ‌کردن فرزندان به ظرافت‌های کار آشنایی کافی دارند. انتقال دانش جمعی، کاهش شکاف بین نسل‌ها، تقویت مهارت‌های کودک، دورهمی‌های خانوادگی و افزایش تعاملات اجتماعی، کمک به مراقبت از فرزندان و تربیت صحیح آن‌ها از مهم‌ترین تأثیرات پدر و مادربزرگ‌ها در تربیت کودکان هستند.

هرچه وقت‌گذرانی نوه‌ها با نسل‌های قدیم‌تر بیشتر باشد، درک بهتری از نیاکان خود به دست می‌آورند و احساس ریشه‌دار بودن می‌کنند. این احساس باعث کاهش شکاف بین نسل‌ها می‌شود و در مدیریت اختلاف فکری والدین با فرزندان موثر است.

به طور معمول سالمندان نقش‌های جدی و رسمی در خانواده دارند، آنها می‌توانند به عنوان مرجع یا ستون استوار خانواده عمل کنند و نقش‌های سرپرستی و تدبیر امور را بر عهده داشته باشند.

سالمندان همچنین می‌توانند به عنوان مشاوران خانواده عمل کنند و در تصمیم‌گیری‌های خانوادگی نقش مهمی را ایفا کنند. در چنینی بافتی روابط خانوادگی استمرار می‌یابند و به سمت بلوغ پیشرفت می‌کنند.