محمدنیا، یکی از بازنشستگان حداقل‌بگیر کارگری، در مورد نحوه اعمال متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان انتقاداتی مطرح کرده است. او با اشاره به اینکه افزایش متناسب‌سازی به‌ویژه برای بازنشستگان حداقل‌بگیر بسیار ناچیز و کم‌اثر بوده، افزود که این افزایش به‌عنوان یک آیتم جداگانه تحت عنوان «کمک معیشت» و به‌صورت مجزا از پایه حقوق اعمال شده است.

این بازنشسته با نگرانی اظهار داشت که اعمال جداگانه این مبلغ باعث می‌شود احتمالاً این مبلغ در سال‌های آینده مشمول افزایش مستمری نگردد. او تأکید کرد که باید این مبلغ به پایه مستمری بازنشستگان اضافه می‌شد تا در سال‌های بعد نیز مشمول افزایش مستمری‌های سالانه می‌گردید. اضافه کردن این مبلغ به‌عنوان یک آیتم جداگانه در فیش حقوقی بازنشستگان به نظر او نادرست است، زیرا این کار ممکن است بازنشستگان را از حق افزایش سالیانه کل دریافتی خود محروم کند.

در همین راستا، عباس اورنگ، کارشناس ارشد سازمان تأمین اجتماعی، توضیح داد که متناسب‌سازی یک روند موقت است و قرار نیست این پرداخت‌ها در آینده ادامه یابد. طبق قانون، این روند باید تا پایان سال ۱۴۰۵ ادامه یابد و پس از آن دیگر پرداخت‌های مرتبط با متناسب‌سازی صورت نخواهد گرفت. او افزود که هدف از متناسب‌سازی این بوده که تا پایان سال ۱۴۰۳ اختلاف بین حقوق شاغلان و بازنشستگان به ۹۰ درصد برسد، اما به دلیل مشکلات مالی دولت، این روند تا سال ۱۴۰۵ ادامه پیدا کرده است.

اورنگ همچنین توضیح داد که پس از پایان متناسب‌سازی، سازمان تأمین اجتماعی باید اقدامات لازم را برای جلوگیری از کسری و فاصله بین حقوق شاغلان و بازنشستگان اتخاذ کند. در صورتی که دولت و مجلس اراده لازم را برای جبران شکاف‌های موجود نداشته باشند، اجرای افزایش حقوق ناشی از متناسب‌سازی در سال‌های بعدی ممکن نخواهد بود.

اما همچنان برای بازنشستگان حداقل‌بگیر، این سوال مطرح است که چرا مبلغ کمک معیشت که برای آنها در نظر گرفته شده، به پایه حقوق اضافه نمی‌شود تا در سال‌های آینده مشمول افزایش مستمری شود. همچنین، چرا سایر ردیف‌های فرعی حقوق بازنشستگان مشمول ۱۰ درصد افزایش نشده‌اند و تنها پایه حقوق افزایش یافته است؟ این سوالات می‌تواند سازمان تأمین اجتماعی و دولت را به سمت اجرای صحیح ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی هدایت کند تا حقوق بازنشستگان کارگری به‌ویژه در سطوح حداقل‌بگیر به‌درستی پرداخت شود.

منبع : شهر خبر